Ik houd van tekenen en schilderen.
Hallo, lezers!
Ik ga jullie vertellen over mijn hobby: tekenen en schilderen. (Een hobby – die eigenlijk van hobby steeds serieuzer is geworden, het is mijn werk nu.)
Ik ben Corinne Bekker, ik ben 58 jaar oud en woon in Utrecht met David van 55 jaar (mijn levenspartner – we zijn al heel lang samen maar niet getrouwd) en Tycho, onze zoon (20 jaar oud).
Ik ga je vertellen waarom ik teken, waarom ik het fijn en leuk vind. Ik begon met les nemen in 2011. Ik tekende toen af en toe met mijn zoon (die toen 11 of 12 jaar was). En toen wilde ik graag beter leren tekenen.
Ik wilde iets kunnen tekenen dat ik voor mij zag, of dat ik in gedachten had. Dat lukte mij toen niet zo goed. Probleempje. Gelukkig vond ik iemand om les bij te nemen. Stap voor stap leerde ik en leerde ik – ook leerde ik wat ik er leuk aan vind.
Wat ik leuk vind….
- Dat ik kan tekenen wat ik voor mij zie – en dat ik het ook nog leuker kan maken dan wat ik zie. Als ik iets teken kan ik er een leukere versie van maken op papier. Voor mijn neus staat een pepermolen, een stuk speelgoed, een taartje, een hamer, of een puntenslijper. Of noem maar op. Ik teken dat ding wel tien keer. Ik gebruik allerlei potloden, kleurpotloden en krijtjes. Aan het eind heb ik een vel vol met tekeningen. Samen zien die er veel leuker en interessanter uit dan dat ene ‘ding’.
- Dat ik kan tekenen wat ik in mijn hoofd zie, of dat ik al tekenend iets bedenk, dat het ontstaat uit mijn fantasie. Niet dat wat ik teken er uitziet als ‘wat ik in mijn hoofd heb’. Welnee. Maar dat is niet erg. Als ik klaar ben, weet ik vaak niet eens meer waar ik mee begonnen was. Maar ik heb dan een leuke tekening waar ik blij mee ben. En ik geef het toe, ook af en toe een mislukte tekening. Maar ook dat is niet erg. Want… ik vind het leuk…
- Dat ik lekker kan tekenen en kan voelen hoe mijn potlood of krijt over het papier gaat. Dat vind ik fijn. Soms is dat een lekker gevoel. Soms is dat niet eens echt een fijn gevoel, een beetje krasserig (hard krijt), maar soms voelt het alsof het potlood gaat glijden. Vergelijk het maar met het gevoel van schaatsen over ijs, of door het water glijden met een boot. Dat is soepel en beweeglijk. Dat is lekker. Soms is het alsof je een net gebakken brood snijdt, dat krast en krabbelt wanneer je met een kartelmes doorheen gaat. Dat gevoel is op zich niet erg lekker. Maar de verse boterham die dan voor je ligt, daar kun je je op verheugen, toch? Dat je er jam op smeert, of een plak worst of kaas op legt en dan lekker oppeuzelt? Zo kan ik mij ook verheugen op de kleur die op papier verschijnt. En de tekening in die kleur.
- Dat ik begin met een wit papier en een half uur lekker allerlei kleuren kan neerzetten, zonder dat het iets hoeft te zijn. Gewoon lekker kleuren. Dat kan op een kleurplaat – maar dat kan net zo goed zonder dat je een kleurplaat hebt, gewoon op een leeg vel. Gewoon beginnen, krassen, krabbelen, glijden met je krijtje of stiften. Kleur maakt mij blij. Jou toch ook?
- Als ik kan schilderen, dan is er nog veel meer mogelijk. Het gevoel en het geluid van een kwast of penseel. Ik kan intens genieten van het uitwassen van een penseel in het verfwater (swish swish), van het spatten met kwast op een papier, van het bonzen of dansen van een penseel over mijn papier. Zelfs wanneer er op het eind een totaal mislukte tekening is ontstaan, of helemaal niets bijzonders, als alle kleuren samen tot een modderbad zijn geworden. Dan is het nog steeds fijn om te doen.
Het meest leuk vind ik het als een tekening goed gelukt is. Wat is dan ‘goed gelukt’? Ik houd erg van gezichten tekenen. Soms ben ik blij omdat de tekening lijkt op de persoon op de foto die ik gebruikt heb (gelijkenis). Soms is het omdat het net een echt mens is (ook al lijkt het niet).
Dan is er nog iets dat moeilijker uit te leggen is. Voor mij is een tekening ‘extra goed gelukt’ als hij ook nog expressief is. Mijn droom is om een hele goede portretschilder worden en mooie portretten te maken. Portretten die lijken. En portretten die mensen raken. Dat ze er een brok van in de keel krijgen. Of moeten glimlachen. Om te leren portretten maken, ben ik sinds begin 2018 aan het specialiseren in gezichten. Ik neem veel les. Ik teken elke dag. Vaak gezichten, of delen van gezichten. En ik geniet daar erg van.
Ik vertel jullie wat ik er nu fijn aan vind. Dat is een heleboel. In het begin was dat niet zo hoor. In het begin was er alleen een wens om het te leren. Ik had geen idee hoe het zou zijn na vijf of tien jaar. Het werd alleen maar zo leuk door het veel te doen.
En jij? Wat vind jij van tekenen? Houd jij er van, of vind je het vreselijk? Wat teken je graag? Dat zou ik wel eens willen weten. Mail je mooiste tekening naar info@blog.nl
Groetjes team LOEK@YOU
